Friday, September 21, 2012

Ang Mananag-an sa Alegria



Ang  hulagway gikan sa Backpacking with a Book
“Adunay duha ka lalaki nga moabot sa imong kinabuhi.”

Ningkulismaot ang nawng ni Virhenia pagkadungog niyas panagna sa sikyu sa iyang love life. 

“Pag-sure diha, nong, oy,” tubag  ni Virhenia dayon lad-ok sa iyang init nga chocolate drink samtang ang kainit sa panit sa tasa sa kinutaw na kape ningtapot sa  akong palad.

Ang kabugnaw sa sayong kabuntagon ninglapos sa akong jacket. Ang tanang butang sa palibot naglugitom: ang kasagingan, ang kabukiran, ang kalangitan.  Ala dos nas kadlawn, og naa mi daplin sa dan namainit samtang nag-atang sa unang bus padung sa syudad sa Sugbo. 

Bisan kami rang tulo ang nagtikaw-tikaw nianing dapit sa Alegria, mosal-ot usahay ang ubo, ang yamyam sa mga nangatug sa sulod sa hip-ot nga inn. Tingali, ang huna-huna sa sulod nahibaot sa lain-laing dapit: sa dapit sa mga seksing babay, sa kamanggahan nga hitak sa bunga, o di ba kaha sa pangpang  kon diin ang lawas di malihok, daw nay laing nilalang nga nagmando niini: urom.